Punktem odniesienia dla koncepcji kierowania bezpieczeństwem w państwie jest zamierzony stan końcowy. Nie ulega wątpliwości, że warunkiem skutecznego funkcjonowania państwa jest powszechność działań różnych organów i instytucji administracji publicznej. By spełnić ten warunek, należy dążyć do wygenerowania zintegrowanego systemu planowania, rozumianego jako działania podporządkowane realizacji celów wynikających ze strategii bezpieczeństwa narodowego. […]

Powszechność działań różnych organów i instytucji administracji publicznej państwa powinna wiązać się ze spełnieniem następujących warunków: kompletności, efektywności, innowacyjności, spójności, odporności na zagrożenia, skuteczności, wykonalności legalizmu oraz akceptowalności. Problematyki tej dotyczy niniejsza książka, skoncentrowana na dwóch szczególnie istotnych wymiarach związanych z bezpieczeństwem publicznym, a mianowicie na kształtowaniu bezpiecznych przestrzeni oraz na działaniach profilaktycznych.

Monografia, pomimo że złożona jest z wielu części, tworzy spójną całość. Zaprezentowane zostały różne obszary wiedzy i praktyki, z których każdy stanowić może asumpt do dalszych dociekań i publikacji naukowych, a jednocześnie prac o charakterze praktyczno-użytecznym. [Autorzy] mają nadzieję, że publikacja przyczyni się do poznania problematyki bezpieczeństwa publicznego in extenso.

ze wstępu