Esej zarysowuje ramy problemów, które uważam za ważne i aktualne dla kształcenia prawników. Niektóre udało mi się bliżej opracować, inne wymagają dalszych wnikliwych badań analitycznych i empirycznych, są też liczne ważne zagadnienia, które zaledwie nazywam, aby nie umknęły uwadze w przyszłości. Poszczególne rozdziały nie są monograficznymi opracowaniami tematów. Wskazuję w nich tylko te zagadnienia, które uważam hic et nunc za istotne dla prawników.

Rysuję niektóre elementy nowego krajobrazu szkolnictwa wyższego i kształcenia prawników. Niektóre trendy widzę bowiem niewyraźnie, są jeszcze za mgłą. Może, jak mgła opadnie – zobaczymy te zjawiska dokładnie i będą takie, jak dziś sądzę, że wyglądają, a może okaże się, że jest zupełnie inaczej.

Forma naukowego eseju wydała mi się adekwatna do momentu powstawania tekstu. Esej ma formę otwartą i jest zaproszeniem do dyskusji i dalszych badań. De facto to jest w tej fazie jedynie „brikolaż”, praca jest skonstruowana z rozmaitych dostępnych lub wstępnie opracowanych materiałów.

Nowa ustawa zmienia zasady organizacji szkolnictwa i nauki i bez wątpienia wpłynie na system kształcenia studentów prawa. Są też inne ważne okoliczności zewnętrzne, niezależne od ustawy, które przy okazji warto wziąć pod uwagę, podejmując refleksję nad dydaktyką. Całość pozostawiam w stanie roboczym, patchworkowym. Fasadowe uporządkowanie problemów jest możliwe, ale zakłamywałoby rzeczywistość. Zapraszam do dyskusji.

prof. dr hab. Jolanta Jabłońska-Bonca (fragment Wprowadzenia)