W publikacji w czytelny sposób wskazano na możliwości, z jakich mogą korzystać obywatele Unii oraz osoby mające tam stałe miejsce zamieszkania, w tym ofiary przestępstw (bezpośrednio lub za pośrednictwem np. organizacji pozarządowych) w celu inicjowania bądź konsultowania nowych rozwiązań prawnych w zakresie przeciwdziałania przestępczości i ochrony osób pokrzywdzonych przestępstwem o wymiarze transgranicznym.

Prezentowane wyniki stanowią nowe ujęcie w tym znaczeniu, że regulacje prawne obowiązujące w ramach Unii Europejskiej, które w odniesieniu do aktywności prawotwórczej obywateli znalazły już spore zainteresowanie w literaturze przedmiotu, zestawiono z obowiązującymi w prawodawstwie Stanów Zjednoczonych. W założeniu Autorów państwo to, składające się z 50 stanów-państw, posiada również parlament ponadnarodowy, tj. Kongres, który wykazuje podobieństwa w odniesieniu do funkcjonowania Parlamentu Europejskiego.

dr hab. Joanna Ryszka, prof. UO

Wpływ obywateli oraz ich zrzeszeń na prawodawstwo jest jednym z najważniejszych problemów demokracji, a także swego rodzaju probierzem jej prawdziwego wymiaru. Podjęcie tego tematu jest tym bardziej istotne, że nie milknie debata na temat demokratyczności Unii Europejskiej i jej poszczególnych instytucji. Wybór Stanów Zjednoczonych jako materiału porównawczego również wydaje się zasadny z uwagi na pewną paralelę pomiędzy ponadnarodową strukturą Unii Europejskiej a federacją amerykańską, która skupia podmioty nazywane przecież wprost „państwami”. Oczywiście wszelkie porównania tego typu należy przeprowadzać z odpowiednią dozą badawczej ostrożności, jednak trudno byłoby chyba znaleźć jakikolwiek inny parlament, który byłby tworem lepiej przypominającym ową instytucję sui generis, jaką niewątpliwie jest Parlament Europejski. Autorzy książki bez wątpienia taką ostrożność zachowują.

dr hab. Jan Rudnicki