„Praca jest nowatorskim opracowaniem, dotyczącym funkcjonowania w ostatnich latach instytucji świadka koronnego w praktyce polskich organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości. Ma ona charakter empiryczny i stosownie do tego zastosowano metodę badań ankietowych aktów oskarżenia i wyroków sądów. Pozwoliło to na udzielenie pogłębionych odpowiedzi na postawione pytania i przekonujące zweryfikowanie hipotez badawczych. Zastanawiające jest – dowiedzione w opracowaniu – wyraźnie mniejsze wykorzystanie obecnie instytucji świadka koronnego w porównaniu do lat poprzednich. Wnioski te mogą stanowić podstawę dalszych refleksji i formułowania postulatów de lege ferenda”.

 Z recenzji  dr. hab. Krzysztofa Wiaka, prof. KUL

„Badania przedsięwzięte w pracy mają skalę ogólnokrajową, ponadto Autor wskazuje na aspekt łączności instytucji świadka koronnego z przestępczością zorganizowaną  na poziomie zarówno krajowym, jak i międzynarodowym. Przeprowadzone badania są osadzone w aktualnej tematyce, a rezultaty badań są nowatorskie, za kluczowy można uznać wniosek, iż w ostatnich latach organy ścigania zdecydowanie rzadziej sięgają po instytucję świadka koronnego.  Autor podaje, że dzieje się tak «z uwagi na większą ostrożność w wykorzystywaniu tego trudnego osobowego źródła dowodowego»”.

Z recenzji dr. hab. Marcina Wielca, prof. ucz.